“Het onderzoek naar de ziekte van Kahler is de reden geweest om de suppletie te doen aan het fonds. Mijn echtgenote weet sinds vier jaar dat ze de ziekte van Kahler heeft. Ze heeft afgelopen zomer een stamceltransplantatie ondergaan en is nu langzaam weer uit het dal aan het klimmen. Het gaat de goede kant op.” Na een spannend jaar kunnen de heer May Hol en zijn echtgenote Els Hol – van Uffelen weer langzaam plannen maken voor de toekomst. “Misschien kunnen we komend jaar weer twee maanden met de caravan op pad, richting onze zoon in Zuid-Spanje.” Toen de heer en mevrouw Hol bij Prof.dr. Gerard Bos – de behandelend arts van mevrouw Hol – informeerden of er een mogelijkheid was om kankeronderzoek financieel te ondersteunen, wees hij hen op de mogelijkheid om maandelijks geld te doneren aan het Kankeronderzoekfonds Limburg. Een van de onderzoeksprojecten die ondersteund worden is onderzoek naar de killercellen die een grote rol kunnen gaan spelen bij de behandeling van de ziekte van Kahler. De heer Hol heeft anderhalf jaar geleden zijn 40 jarig jubileum bij de Rabobankorganisatie gevierd. “Ik heb anderhalf jaar geleden mijn jubileum gevierd en heb toen als cadeau van iedereen een bijdrage gevraagd voor Kankeronderzoekfonds Limburg. Er is toen in totaal € 2.000,- gedoneerd en dat bedrag heb ik verdubbeld. In totaal sponsor ik € 12.000,- in een periode van 5 jaar – vijf jaar is de minimale periode die de fiscus voor deelname vereist - Daar dien ik aan te voldoen.” “We worden goed geïnformeerd over de stand van zaken van de vier onderzoeken die door het Kankeronderzoekfonds Limburg worden ondersteund en krijgen af en toe uitnodigingen om deel te nemen aan evenementen.” Zo nam het echtpaar deel aan een speciale TEFAF lunch en kregen ze uitnodigingen voor lezingen en een rondleiding door het Maastricht UMC+. “Wij vinden het nuttig en zinvol om de maandelijkse bijdrage die wij voorheen aan een ander goed doel schonken aan het Kankeronderzoekfonds Limburg tedoneren. Dit onderzoek is bovendien veel dichter bij huis en we hebben het gevoel dat er weinig aan de strijkstok blijft hangen!” vertelt de heer Mol. Zijn echtgenote vult hem aan: “Doneren is ook een stuk eigenbelang. Doordat ik de ziekte heb, voelen wij ons nauw betrokken bij het onderzoek en wie weet komt de behandeling voor mij nog op tijd.”
