Goedendag collega’s, mensen die getroffen zijn door kanker.
Goedendag mensen uit de directe omgeving, familie, vrienden van mensen die getroffen zijn door kanker.
Goedendag mensen die professioneel betrokken zijn bij de behandeling van mensen die getroffen zijn door kanker.
Goedendag donateurs en mensen die activiteiten opzetten om geld te verzamelen om het kankeronderzoek financieel te ondersteunen.
Uit deze aanhef kunt u al opmaken hoeveel mensen er betrokken raken als een persoon getroffen wordt door kanker, welk een impact dat heeft op het leven van mensen.
Mijn naam is John Ramaekers en op uitnodiging van de Kankeronderzoekfonds Limburg ga ik (opnieuw) columns schrijven.
Zelf ben ik vijf jaar geleden getroffen door prostaatkanker met uitzaaiingen.
De onmiddellijk ingezette hormoontherapie sloeg aan. Van een PSA waarde van 77 was de waarde na drie maanden gedaald naar 0,5. Het schijnt een wonder te zijn, ik weet het niet.
Ik ga dus weer columns schrijven. Het is mijn doelstelling hoop jullie daarmee te plezieren, hoop te geven en te troosten en soms te confronteren op de manier waarop ik het zelf doe.
Ik noem degenen die getroffen zijn door kanker, collega’s, en niet patiënten. Wij horen die term al veel te vaak. Per slot van rekening zijn we gewoon mensen. We zijn niet de kanker. Dus de term patiënt laat ik voor de professionele hulpverleners.
Over het verloop van mijn eigen medisch proces zal ik het niet al te veel gaan hebben; daarvoor is prostaatkanker veel te smal. Er zijn zoveel soorten en maten en verschillende gevolgen van deze ziekte, dat ik veel collega’s te kort zou doen.
Neen, ik wil het vooral gaan hebben over het omgaan met de ziekte zelf, met je gezin, vaders en moeders, de partner, de werkomgeving, buren. Zoals gezegd, er zijn zoveel mensen die er bij betrokken raken…..
Hoe ervaar je het zelf, hoe ervaart je omgeving het. Kun je het enigermate accepteren en
doorgaan met activiteiten, of sluit je jezelf af. Kun je, wil je er met anderen over praten? Accepteert je omgeving je nog gewoon of gaan ze zich anders gedragen? Voelen ze zich wellicht opeens ongemakkelijk? Wat gaat er door jou heen als iemand bij een afscheid tegen je zou zeggen:” Succes met je tumor!” (is de titel van een boek over kanker)
Over al deze dingen wil ik het in mijn columns gaan hebben.
Ik hoop dat ik jullie snaar weet te raken op goede en moeilijke momenten. En als je wilt reageren op de columns, doe het vooral. Veel sterkte en tot de volgende keer.
Met vriendelijke groet,
John Ramaekers